Even voorstellen - Frans Oomen

 
Mijn naam is Frans Oomen, kersverse webmaster van HSV Ons Genoegen waar ik Piet Aarts opvolg die na vele jaren van bewezen diensten het stokje wilde overdragen.
 
In het dagelijks leven werkzaam als elektrotechnisch engineer bij Strukton Worksphere in Son.
 
 
Ik woon in Well en vis al vanaf mijn 4e. Net als zovelen ben ik begonnen met een simpel telescoophengeltje dat mijn vader voor me gekocht had bij Paulien van Hoof. Dat hengeltje heb ik nog steeds! Vissen met de familie maar ook met vrienden na school is iets dat ik altijd gedaan heb. Toen ik in 1990 mijn eerste karpers ving werd ik fanatieker dan ooit en dat is tot op de dag van vandaag niet geminderd. Het kasteel in Well, de hoofdwetering, de Kreek in Wellseind en de Dronkaardswiel in Hedel waren de wateren waar ik de eerste jaren viste. Midden jaren 90 werd dat de Afgedamde Maas die in de vergunning zit van HSV Ons Genoegen. Toen ik ook op het Wiel Kijk in de pot ging vissen werd ik lid van deze vereniging.
 
Karpervissen ging ik op steeds grotere wateren doen. De Maas, Andelse Maas, Bergse Maas, de Waal en de Amer werden nieuw terrein. Met vallen en opstaan ving ik er mijn karpers en in tegenstellig tot de hedendaagse visserij zag ik er hoogst zelden iemand anders op karpervissen. Uiteindelijk kwamen de successen ook in mijn net terecht. Soms heel snel maar vaak ook na vele nachten met massa’s windes en brasems. De voldoening was in elk geval voor mij heel groot en op andere drukker beviste wateren voelde ik me niet thuis.
 
In 2004 heb ik de HTS afgerond en heb ik besloten een boot te kopen om de zaken wat groter aan te pakken. Een aluminium visboot geschikt om te karperen en te snoeken. Het karpervuur kwam daarmee op een laag pitje te staan en zeker 15 jaar lang was het snoek dat de klok sloeg met heel af en toe nog wat karpervissen, afgewisseld met snoekbaarzen, baarsvissen en een enkele roofblei sessie. Ik deed eigenlijk alles en vond en vind alles ook leuk.
 
Het karpervissen deed ik nog wel in Frankrijk op de vele rivieren die dat land rijk is. Net zoals mijn karpervissen in eigen land is het niets voor mij om tussen de meute te gaan zitten of, nog erger op betaalwateren. Ieder zijn ding maar de grote vissen die van de openbare wateren komen spreken mij aan, de rest niet. Op eigen houtje heb ik hier samen met mijn broer een paar keer gepionierd en daarbij enkele hele mooie vissen weten te vangen tot net iets boven de 50 pond.

Kort na het aanschaffen van een boot ging ik voor de eerste keer naar Noorwegen om te snoeken. De Noorse binnenmeren herbergen net als Zweden enorm goede snoekbestanden en in 2006 en 2007 trok ik daar jaarlijks voor 2 weken naar toe in mijn eentje. Honderden snoeken op een week is daar nog mogelijk mits je goed beslagen ten ijs komt. Ik heb er veel geleerd. Daarna werd het Zweden en in 2010 kwam ik in Ierland terecht met mijn maatje Nico Molkens om daar de 2e editie van de Predator Tour mee te vissen. Ik trad toe tot het team van Hengelsport de Kock, een in roofvis gespecialiseerde winkel in België en vanaf toen is mijn visserij op roofvis in een stroomversnelling gekomen. Als team gingen we 2 jaar later naar Zweden alwaar ik samen met Nico de 3e plaats wist te bereiken van de Predator Tour. In Nederland hebben we 1 keer meegedaan maar door omstandigheden zijn we in Ierland verzeilt geraakt op het immense Lough Derg waar we elk jaar proberen mee te doen aan de Predator Battle Ireland. Niet onverdienstelijk want meestal zitten we ergens hoog in het klassement tussen full time visgidsen en de lokale toppers. Meestal vallen we wel in de prijzen. Ierland is een 2e thuis geworden en net als op alle andere vistrips ontmoet je er veel mensen die dezelfde passie delen voor vissen. Dat je dat samen in de pub doet speelt daar ook wel in mee natuurlijk. Naast de sterke Ierse snoeken vis ik er ook altijd wel op wilde forel.

In 2016 ben ik begonnen aan een volgend hoofdstuk begonnen namelijk big game vissen. Niet dat trollen op marlijnen in zo’n stoel met een pook van een hengel maar werpen en pilkeren op de sterkste vissen van de zee. 2 keer ging ik met de vrienden van ons team naar de Malediven en 1 keer viste ik in Mexico. Een fantastische visserij in schitterende omgeving. Er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan moet denken. Vissen als giant trevallys, geelvin tonijnen, allerlei soorten snappers en groupers en die allemaal werpend vangen met kunstaas. Het is een zware visserij in de brandende zon bij dik 30 graden maar voor mij is dit het summum van vissen. Ook dichter bij huis ga ik inmiddels op zee vissen. Een keer ben in naar Noorwegen geweest voor de heilbotten. Heilbot en kabeljauw en koolvissen heb ik inmiddels gevangen maar ik zou graag nog eens een paar echt grote exemplaren naast de boot krijgen. Een 2e trip staat in de planning.

 
De Spaanse Ebro heb ik in 2018 bevist op meerval en karper. Meerval was lastig te vangen maar uiteindelijk had ik er toch nog eentje. De karpers maakte veel goed want dagelijks mochten we enkele mooie vissen opschrijven tot net iets boven de 30 pond. Ook daar moet ik nog eens terugkomen.

Het is nu 2021 als ik dit schrijf en ik kan na 38 jaar vissen zeggen dat ik weer terug bij af ben. Ik vind alle visserijen leuk om te doen. Het is niet meer een heel seizoen alleen maar achter de karpers of snoeken aan maar inspelen op de seizoenen en de visserij die op dat moment het productiefst is.  Zoals je ziet doe ik qua vissen veel verschillende dingen. Ik vind het allemaal heel leuk. Niet alleen vissen zelf maar er mee bezig zijn is ook een deel van mijn beleving. Zo schrijf ik af en toe artikelen voor bladen en websites. Ik deed dat voor De Roofvis en nog steeds af en toe voor de site van Hengelsport De Kock (https://www.hengelsportdekock.be/), Roofvisweb (www.roofvisweb.nl) en de bladen van de KSN (Karper sportvisserij Nederland) en de SNB (Snoekstudiegroep Nederland Belgie).
 
Heb je iets voor op de site neem dan gerust contact met mij op: f.oomen@online.nl
 
Ik wil iedereen alvast een heel goed seizoen wensen en goede vangsten!
Groeten,
Frans Oomen